مراية الزمان
تمر السنين وتمضى الأيام ** وأودع سنوات عمرى عام بعد عام
ولا أجد فى رحلتى سوى الهموم والألام ** ولم يعد أمامى سوى ملىء عقلى بالأحلام
عسى ان تكون واقع فى يوم من الأيام
وعدى العمر وتقفل الأبواب باب ورا باب ** وفجأه وجدت كل من حولى غاب
لم أجد من حولى أصحاب ولا أحباب ** لم أجد من حولى الافراق وعذاب
وزمن يزأر ويكشر الأنياب
بصيت على صورتى فى المرايه ** لقيتها بتحكيلى ألف حكايه
منهم الى ملوش بدايه ولا نهايه ** ومنهم الى لسه عايش جوايا
ومنهم الى هيبقى لأجيالى روايه
وأنا باصص فى المرايه خدنى الحنين ** قبل النهارده يمكن بعشر سنين
شوفت حبى فاتح لى الايدين ** عايز ياخدنى بين أحضانه هو حزين
اترميت فى أحضانه وقالى كلمتين ** مايقدر يغير الزمن غير رب العالمين
يا خساره ياحبى أنت الوقتى فين؟؟؟
بصيت تانى فى مراية الزمان ** لقيتنى قبل النهارده بعشر سنين كمان
وكنت برقص وطاير من الفرحه علشان ** حبيبتى قاعده فى الكوشه بالفستان
فسألت قلبى انا ليه مش زعلان ؟ ** فرح حبيبتى على غيرى وانا فرحان
قالى قلبى دى مشيئة الله فى كل انسان
رجعت بصيت فى المرايه تانى ** لقيتنى واقف زى ماأنا فى زمانى
ونزلت دموعى من كتر أحزانى ** ليه يازمن القسوه دى ليه تكون أنانى
افتكرنى بفرحه ولا ضحكه وبلاش تنسانى
خلاص ياأيام مفيش قدامى اختيار ** غير انى أعيش فى عذاب ونار
انى أعيش فى عالم كذاب غدار ** عالم جبار مبيقبلش أعذار
وأنا بجد تعبت وبدأت أنهار ** مفيش أصعب من ده مشوار
ملقيتش فيه غير جراح ومرار
لسه هتكتب يازمن ولا اتملى الكتاب ** انت الوحيد يا زمن الى مليش عليه حساب
فين الى كانوا زمان أغلى الأحباب ** دلوقتى تايهين فى الدنيا وعايشين أغراب
ياريت تقولى يازمن ازاى أقدملك عتاب