مراية الزمان تمر السنين وتمضى الأيام ** وأودع سنوات عمرى عام بعد عام ولا أجد فى رحلتى سوى الهموم والألام ** ولم يعد أمامى سوى ملىء عقلى بالأحلام عسى ان تكون واقع فى يوم من الأيام وعدى العمر وتقفل الأبواب باب ورا باب ** وفجأه وجدت كل من حولى غاب لم أجد من حولى أصحاب ولا أحباب ** لم أجد من حولى الافراق وعذاب وزمن يزأر ويكشر الأنياب بصيت على صورتى فى المرايه ** لقيتها بتحكيلى ألف حكايه منهم الى ملوش بدايه ولا نهايه ** ومنهم الى لسه عايش جوايا ومنهم الى هيبقى لأجيالى روايه وأنا باصص فى المرايه خدنى الحنين ** قبل النهارده يمكن بعشر سنين شوفت حبى فاتح لى الايدين ** عايز ياخدنى بين أحضانه هو حزين اترميت فى أحضانه وقالى كلمتين ** مايقدر يغير الزمن غير رب العالمين يا خساره ياحبى أنت الوقتى فين؟؟؟ بصيت تانى فى مراية الزمان ** لقيتنى قبل النهارده بعشر سنين كمان وكنت برقص وطاير من الفرحه علشان ** حبيبتى قاعده فى الكوشه بالفستان فسألت قلبى انا ليه مش زعلان ؟ ** فرح حبيبتى على غيرى وانا فرحان قالى قلبى دى مشيئة الله فى كل انسان رجعت بصيت فى المرايه تانى ** لقيتنى واقف زى ماأنا فى زمانى ونزلت دموعى من كتر أحزانى ** ليه يازمن القسوه دى ليه تكون أنانى افتكرنى بفرحه ولا ضحكه وبلاش تنسانى خلاص ياأيام مفيش قدامى اختيار ** غير انى أعيش فى عذاب ونار انى أعيش فى عالم كذاب غدار ** عالم جبار مبيقبلش أعذار وأنا بجد تعبت وبدأت أنهار ** مفيش أصعب من ده مشوار ملقيتش فيه غير جراح ومرار لسه هتكتب يازمن ولا اتملى الكتاب ** انت الوحيد يا زمن الى مليش عليه حساب فين الى كانوا زمان أغلى الأحباب ** دلوقتى تايهين فى الدنيا وعايشين أغراب ياريت تقولى يازمن ازاى أقدملك عتاب